آیا کاربران اینترنت اکسپلورر IQ پایین تری دارند؟

آیا کاربران اینترنت اکسپلورر IQ پایین تری دارند؟

‏

نتایج یک تحقیق که روز گذشته منتشر شده سر و صدای زیاد به پا کرده است. این تحقیق به بررسی میزان آی-کیو افراد و مرورگر اینترنتی که استفاده می کنند پرداخته است و به نظر میرسد اوضاع برای کاربران اینترنت اکسپلورر زیاد خوب نبوده است. ‏

‏

این تحقیق روی بیش از ۱۰۰ هزار نفر انجام شده. و نتایج جالبی به همراه داشته است. کاربران اینترنت اکسپلورر نسخه ۶ میانگین آی-کیو حدود ۸۰ داشته اند! در حالی که کاربران فایرفاکس و کروم اعداد بسیار بالاتری را به دست آورده اند. ‏

‏

جالب است که بالاترین میزان آی-کیو متعلق به کاربران مرورگرهای اپرا و کامینو بوده است. و البته باید توجه کرد که آی-کیو کاربران اینترنت اکسپلورر نسخه های جدید نسبت به نسخه قدیمی اش بالاتر بوده است. ‏

‏

اینترنت اکسپلورر نسخه ۶ مرورگری قدیمی است که بسیاری از تکنولوژی های جدید وب را پشتیبانی نمی کند اما هنوز روی کامپیوترهای زیادی یافت میشود (به خاطر اینکه به صورت پیشفرض روی ویندوز XP قرار دارد) ‏

‏

بد نیست بدانید که در معیارهای رتبه بندی آی-کیو هوش افراد به این شکل تعریف میشود: ‏
‏
نمره ۷۰ الی ۷۹ مرز عقب ماندگی ذهنی ‏
نمره ۸۰ الی ۸۹ : کم هوش ‏
نمره ۹۰ الی ۱۰۹ نرمال جامعه ‏
نمره ۱۱۰ الی ۱۱۹ باهوش ‏
نمره ۱۲۰ الی ۱۴۰ بسیار باهوش ‏
نمره بالای ۱۴۰ نابغه ‏

‏

به هر حال از این به بعد اگر خواستید دوستتان را مجبور کنید از یک مرورگر مدرن استفاده کند می توانید این مطلب را به او نشان بدهید تا برای مهاجرت به نسخه های جدید اینترنت اکسپلورر یا یک مرورگر دیگر انگیزه بیشتری داشته باشد. ‏

نارنجی

چگونه «نقشه‌های گوگل» را در وبلاگمان نمایش بدهیم؟

چگونه «نقشه‌های گوگل» را در وبلاگمان نمایش بدهیم؟

تا پیش از این اگر کسی می‌خواست نقشه گوگل را در وبلاگش نشان دهد، یا باید از آن اسکرین‌شاتی می‌گرفت و در وبلاگ می‌گذاشت و یا از یک سری ترفند و سایت‌های خاص استفاده می‌کرد.

اما حالا گوگل خودش این کار را با دادن کد سرراستی ممکن می‌کند. هر وقت در Google map بودید و از نمایی خوشتان آمد ، روی link to this page کلیک کنید و بعد می‌توانید کد زیر
Paste HTML to embed in website را در وبلاگ کپی‌پیست کنید.

وب‌گردی بدون ردپا با فایرفاکس

مدتی بود در وبلاگ اکستنشنی را معرفی نکرده بودم ، اکستنشنی که در این پست به شما معرفی خواهم کرد ، Stealther نام دارد که همان طور که از نامش برمی‌آید ، وب‌گردی بدون ردپای شما را
تضمین می‌کند .

با Channel.Me لذت وب‌گردی جمعی را بچشید

کیلومترها از دوستتان دور هستید، در حین وب‌گردی آرزو می‌کنید، ای کاش در کنارتان بود، تا متنی را با هم می‌خواندید، یا به دوستتان کار با یک سرویس اینترنتی را آموزش می‌دادید. اما فاصله مانع بزرگی است.

ولی نه! راه‌هایی برای وب‌گردی دست‌جمعی وجود دارد.

با کمک سایت Channel.Me می‌توانید کانالی به مرورگر خود برای دوستتان باز کنید و کاری کنید که دوستتان قادر به دیدن صفحه‌ای که در حال مرورش هستید، باشد.

پیش از این هم سایت‌هایی با کارکرد مشابه معرفی شده اند، اما به نظر می‌رسد با توجه به سرعت پایین اینترنت در ایران Channel.Me گزینه مناسب‌تری باشد.

کار با Channel.Me ساده است:

- وارد سایت شوید و یک آدرس اینترنتی وارد کنید.
- سایت به شما آدرسی می‌دهد که می‌توانید به دوست با دوستانتان، این آدرس را اطلاع بدهید.
- بعد از اینکه دوستتان وارد آدرس اخیر شد، می‌تواند دقیقا ببینید که شما در چه صفحه‌ای هستید.
- شما می‌توانید در حین وب‌گردی با دوستتان چت کنید.
- ویژگی بسیار جالب دیگر این است که او می‌تواند حرکت ماوس شما را روی صفحه نمایش ببینید.
- شما حتی می‌توانید یادداشت‌هایی در صفحه بنویسید، تا دوستتان هم ببیند.
- هر زمان که شما روی لینک‌ای کلیک کردید و وارد صفحه دیگری شدید. دوستتان هم به صورت خودکار، وارد صفحه جدید خواهد شد.

منبع : یک پزشک

دکتر ولفرام آلفا - متخصص انواع بیماریها

دکتر ولفرام آلفا - متخصص انواع بیماریها

وقتی علائم احتمالی یک بیماری را در خود احساس می کنید، ابتدا چه کاری انجام می دهید؟ به داروخانه مراجعه می کنید و از نسخه پیچ می خواهید تا دارویی به شما بدهد؟ از عطاری سر کوچه تان توصیه قبول می کنید؟ یا علائم تان را با یکی از نزدیکان خود در میان می گذارید؟ صادقانه باید بگوییم که معمولا اولین کاری که اکثر ما انجام می دهیم، مراجعه به پزشک نیست... 

اما شاید جواب بیشتر افرادی که به اینترنت دسترسی دارند این گزینه باشد: "علائم بیماری را گوگل می کنم." احتمالا کسانی که حرفه ای تر هستند، به جای یک جستجوی کلی، به سایتهای تخصصی مراجعه و از سرویسهای "جستجوی علائم" استفاده کنند.‏ این سرویسها اطلاعات زیادی را در اختیار کاربران قرار می دهند. اما بعضی وقتها این اطلاعات واقعا زیادی هستند. تصور کنید که به دنبال دلیل درد عضلانی خود هستید و در لیست تشخیصهای احتمالی کلمه "سرطان" خودنمایی می کند. حتی فکر کردن به وجود چنین احتمالی هم می تواند آزار دهنده باشد.اینجاست که باید گفت اطلاعات ناقص می تواند بدتر از بی اطلاعی باشد.