ویروس نویسان همواره به دنبال راه‌های جدید برای آلوده کردن سیستم‌ها

نصب یک آنتی ویروس برروی سیستم برای همه کاربران یک ضرورت محسوب می‌شود. با وجودی که در صورت رعایت نکات ایمنی و داشتن عادت‌های امنیتی صحیح می‌توان از ویروس‌ها تا حدود زیادی اجتناب کرده ولی ...

نصب یک آنتی ویروس برروی سیستم برای همه کاربران یک ضرورت محسوب می‌شود. با وجودی که در صورت رعایت نکات ایمنی و داشتن عادت‌های امنیتی صحیح می‌توان از ویروس‌ها تا حدود زیادی اجتناب کرده ولی ...

حقیقت این است که ویروس نویسان همواره به دنبال پیدا کردن راه‌های جدید برای آلوده کردن سیستم‌ها هستند.

انواع مختلفی از آنتی ویروس‌ها وجود دارند که برخی از آن‌ها رایگان هستند. به خاطر داشته باشید که معمولا آنتی ویروس‌های رایگان دارای امکانات کم‌تری نسبت به آنتی ویروس‌هایی هستند که باید آن‌ها را خریداری کرد. در اینجا سوالی که برای اکثر کاربران مطرح می‌شود این است که آیا نصب دو آنتی ویروس به صورت هم‌زمان خطر آلودگی را کاهش می‌دهد؟ جواب منفی است. آنتی ویروس‌ها تمایل به استفاده از درصد زیادی از توان محاسباتی سیستم‌ها دارند.
اجرای بیش از دو آنتی ویروس سرعت رایانه را بسیار پایین آورده و بسیاری از مواقع منجر به از کارآفتادگی آن می‌شود. از طرف دیگر بسیاری از آنتی ویروس‌ها با یکدیگر سازگاری نداشته و اجازه نصب یک آنتی ویروس دیگر را به شما نمی‌دهند و در صورت نصب نیز ممکن است سیستم شما را بیش از پیش به خطر اندازند.
 بسیاری از آنتی ویروس‌ها سعی در جذب یا قرنطینه کردن ویروس‌ها دارند. کاربر می‌تواند گزینه مورد نظر را انتخاب کرده و یا تایید کند که مایل است آنتی ویروس به مقابله با ویروس‌ مذکور بپردازد. برای بسیاری از کاربران این گزینه بهتر است، زیرا پاکسازی ویروس توسط خود کاربر به مهارت خاصی نیاز دارد.
در صورتی که آنتی ویروس اعلام کند که بدافزار را با موفقیت پاک کرده است، لازم است رایانه راه‌اندازی مجدد شود، بهتر است بعد از دوباره بالا آمدن سیستم، برنامه آنتی ویروس یک بار دیگر اجرا شود و در صورتی که لیست بدافزارهای آن خالی باشد، یعنی کار با موفقیت به پایان رسیده است.
اگر بدافزارهای دیگری در لیست مشاهده می‌شوند، لازم است گام‌های قبلی دوباره تکرار شوند. اما در صورتی که آنتی ویروس‌ همان بدافزارهای قبلی را پیدا کند، باید روش‌های دیگری را امتحان کرد.
در صورتی که نمی‌توان به ‌آنتی ویروس دسترسی داشت و یا همان ویروس‌های قبلی بعد از پاکسازی مشاهده می‌شوند، لازم است از روش‌های پیشرفته‌تری استفاده کرد، برخی نرم‌افزارهای آنتی ویروس امکان ساختن یک دیسک راه‌اندازی را فراهم می‌کنند. بعد از ایجاد یک دیسک راه‌اندازی لازم است رایانه توسط دیسک مذکور راه‌اندازی مجدد شود.
سیستم از این طریق بالا آمده و آنتی ویروس برروی یک سیستم عامل محدود اجرا می‌شود. به این طریق می‌توان امیدوار بود که آنتی ویروس بتواند از سد ویروس‌های سرسخت گذشته و آن‌ها را از سیستم پاک کند، روش دیگر بالا آوردن رایانه در حالت safe mode است. بسیاری از ویروس‌ها فایل‌هایی را در فولدر رجیستری ویندوز ذخیره می‌سازند. این فولدر مانند یک بانک اطلاعات دستورات عمل کرده و به سیستم عامل در مورد برنامه‌های مهم موجود بر روی رایانه اطلاعات می‌دهد.
در صورتی که بدافزار فایلی را در فولدر مذکور ذخیره سازد، ویروس‌ می‌تواند همزمان با بالا آمدن سیستم فعال شود. بالا آوردن رایانه در حالت safe mode به کاربر اجازه می‌دهد تنها با عناصر هسته‌ای سیستم عامل به کار بپردازد، بعد از بالا آوردن سیستم در حالت مذکور، لازم است برنامه آنتی‌ویروس دوباره اجرا شود. در صورتی که با انواع جدیدی از بدافزار رو‌به‌رو شوید، یعنی راه حل مذکور کارا بوده است.